Beefcake magazini su se štampali u Severnoj Americi od 1930-ih do 1960-ih godina u kojima su objavljivane fotografije atraktivnih, mišićavih, mladih momaka u atletskim pozama. Iako su im primarna ciljna grupa bili gej muškarci, sve do 1960-ih godina predstavljani su kao magazini koji promovišu fitnes i zdravlje, gde su modeli pokazivali vežbe. Zbog konzervativizma, homofobije u društvu tog vremena i cenzure, gej pornografija nije mogla otvoreno da se prodaje, tako da su se gej muškarci okrenuli beefcake magazinima, koji su se prodavali na kioscima, knjižarama i apotekama. Ti magazini su često bili jedina povezanost gej muškaraca sa njihovom seksualnošću.
U ranim 1930-im, Henry Annas Studio u Teksasu je pravio beefcake fotografije mišićavih mladića u pustinji, da bi se do 1940-ih godina pojavio veliki broj homoerotskih fotografija koje su objavljivane u magazinima kao što su „Strength and Health“, „Muscle Power“, „Pictorial“, „Fizeek Art Quarterly“ i „Tomorrow’s Man“. Magazini su štampani za underground gej scenu koja je bila u razvoju i koristili su fitnes kao izgovor za prikazivanje nabildovanih i nauljenih sportista.
Kako se razvijala gej scena, tako su se pojavljivali novi magazini. Tokom 1950-ih pojavile su se prve fotografije golih muškaraca u kemp okruženju ili koji se rvu u prirodi. Zbog zakona i moralne klime, mnogi fotografi su svoje fotografije objavljivali pod pseudonimom ili anonimno. Krajem 1950-ih pojavili su se studiji kao što su Bob Mizerov „Athletic Model Guild“, „Western Photography Guild“ i „Spartan of Hollywood“. Oni su fotografije otvorenije nudili gej populaciji nego raniji magazini, ali su i dalje sa svojom publikom komunicirali u kodovima, iako su postepeno odbacivali kamufliranje interesom za bodibilding i fizičkom kulturom.
Do kraja 1950-ih pojavio se Bruce Harry Bellas koji je postao vodeći fotograf kad su u pitanju erotizovani muški aktovi. Svoju karijeru je počeo kao fotograf takmičenja u bodibildingu. Svoje fotografije je objavljivao u magazinima „Strength and Health“, „Muscle Power“ i „Tomorrow’s Man“, da bi početkom 1960-ih pokrenuo svoj magazine „The Male Figure“. Muška golotinja je bila zabranjena se do 1962. godine i modeli su morali da nose tange koje prekrivaju penis. Poštanska pravila su zabranjivala da se sadržaji sa golotinjom šalju poštom, sve do 1968. godine, tako da ih je prodavao po hotelskim sobama u kojima je odsedao dok je obilazio zemlju. Bruce je imao puno rekvizita tako da su modeli često bili obučeni kao kauboji, građevinski radnici, gusari, spartanski rvači ili jednostavno goli.
Krajem 1960-ih godina gej pornografija je postala legalna i tržište beefcake magazina se raspalo, da bi ponovo postalo aktuelno tokom 1980-ih godina. Zbog AIDS epidemije pojačalo se interesovanje za mušku fitnes kulturu, što je bio beg od epidemije i bolesti. Gej muškarci su na sve načine želeli da izgledaju zdravo, kako ne bi bili povezani sa HIV-om, tako da su često odlazili u teretanu. Tih godina pojavili su se magazini kao što su „Men’s Workout“, „Exercise for Men Only“ i „Men’s Exercise“. Mnoge fotografije su bile homoerotske, sugestivno seksualne ili su prikazivale skoro golo telo.
